Anna Włodarczyk o jesiennych inspiracjach kulinarnych

Anna Włodarczyk

26 września 2016 (artykuł sprzed 7 lat)

Opinie (48)

Nigel Slater (jeden z moich ulubionych autorów książek kulinarnych) napisał kiedyś, że wiosenne smaki są delikatne, a te jesienne wręcz pulsują na języku. Podoba mi się to zestawienie, zielona subtelność początku roku i rozpasanie z jego końcem.

Ludzie dzielą się na dwie grupy - tych, którzy wyczekują jesieni i tych, którzy nie mogą pogodzić się z końcem lata. Czy tego chcemy, czy nie, ona już nadeszła, zaszurała liśćmi, pokropiła deszczem i wyziębiła poranki. Można się z tego powodu smucić, można też porzucić przygnębienie i skorzystać z dobrodziejstw, jakie ze sobą niesie. W kolejnym odcinku cyklu "Trójmiejskie historie kulinarne" Ania Włodarczyk opowiada o najlepszych potrawach na jesień. W poprzednim pisała o weselu od kuchni.

Czy robisz jesienne przetwory?

tak, warzywa, owoce, zioła, wszystko zamykam w słoikach tak, ale skupiam się na owocowych powidłach nie, choć chciał(a)bym, ale nie mam na to czasu nie, gotowe przetwory kupuję w sklepie

Choć należę do frakcji tęskniących za latem, doceniam zalety jesieni, jej intensywność smaków, kolorów i zapachów. Owoce i warzywa są już tak dojrzałe i słodkie, że bardziej się nie da. Pomarszczone śliwki węgierki ze złotym wnętrzem, chrupiące jabłka z czerwonym rumieńcem, ociekające sokiem gruszki, jędrne ogórki, rozpływające się w ustach pomidory, nieziemskie maliny, pękate dynie, cudownie soczyste papryki... Lista pyszności jest długa, wystarczy odwiedzić warzywniak, by utonąć w tych aromatach. Nigel Slater (jeden z moich ulubionych autorów książek kulinarnych) napisał kiedyś, że wiosenne smaki są delikatne, a te jesienne wręcz pulsują na języku. Podoba mi się to zestawienie, zielona subtelność początku roku i rozpasanie z jego końcem.

Przyłączam się do tego wrześniowego szaleństwa i wracam do domu z dziesięcioma kilogramami śliwek węgierek. Kilka godzin później w wielkim garze cichutko pyrka śliwkowa masa, która niebawem przeistoczy się w lśniące, brązowe powidła. Ale zanim to nastąpi, czeka nas trzy dni mieszania zawartości garnka wielką drewnianą łyżką. Dzięki tej jesiennej intensywności smaków, do powideł nie trzeba dodawać dużo cukru, wystarczy odrobina, by podkreślić smak śliwek (można również w ogóle ich nie słodzić, będą jeszcze szlachetniejsze).

Przeczytaj więcej kulinarnych felietonów Ani Włodarczyk

Oprócz takich klasyków jak powidła, początek jesieni nie może się obejść bez pieczonych pomidorów. Jesienne wieczory to czas, kiedy z kuchni dobiega cichy szmer piekarnika, a ja odliczam godziny dzielące mnie od zjedzenia grzanki z pieczonym pomidorkiem o posmaku ziół i czosnku. Rzecz jest banalnie prosta do wykonania, trzeba tylko zaopatrzyć się we właściwe pomidory - te muszą być mięsiste, mieć jak najmniej soku. Odpadają więc moje ukochane bawole serca (te wykorzystajcie do sałatki z mozzarellą, fetą lub okruchami tłustego twarogu, zroszone oliwą i posypane świeżą bazylią). Najlepsze będą do tego owalne pomidory lima, znajdziecie je w niemal każdym warzywniaku (w sezonie są taniutkie - dwa złote za kilogram, choć w pewnej trójmiejskiej hali targowej odwiedzanej przez turystów kosztowały ostatnio cztery i pół złotego).

Robienie przetworów to sport grupowy. Owszem, można działać w pojedynkę, ale o wiele lepsze (i przyjemniejsze) efekty daje praca zespołowa

Zazwyczaj przynoszę ich wielką torbę, bo jak piec, to dwie blachy naraz. Takie pomidorki kroję na ćwiartki, skrapiam oliwą, posypuję świeżym oregano lub tymiankiem, solę, pieprzę i piekę przez około 3-4 godziny w 130 stopniach. W połowie pieczenia posypuję je posiekanym czosnkiem. Po upływie tego czasu w tej małej cząstce pomidora znajdziecie wszystko, co w nim najpiękniejsze, od intensywnej słodyczy po ziołową świeżość. Tak przygotowane wrzucam na posmarowaną kremowym serkiem grzankę, daję odrobinę oliwy i zjadam z rozkoszą. Aha, zezłoconą na maśle grzankę nacieram uprzednio czosnkiem. Nie jest to zabieg konieczny, ale mocno podkręca smak (czy pisałam już, że nie ufam ludziom, którzy nie lubią czosnku?).

W piekarniku fantastycznie czuje się również papryka, która wychodzi zeń aksamitna i o wiele słodsza. Jednak aby nadać jej powabną formę, najpierw trzeba pozbawić to warzywo czarnej skórki. W tym celu wystarczy (gorącą jeszcze) włożyć do woreczka foliowego i szczelnie go zawiązać. Po kilku minutach skórka sama odejdzie. Pieczonej papryki, podobnie jak pomidorków, nigdy za wiele, ale jeśli przypadkiem nie zdążyliście od razu ich "przejeść", polecam wam umieścić nadwyżkę w słoikach i zalać oliwą. Tłuszcz zachowa warzywo w formie, a ono podziękuje za to aromatyzując oliwę swoim smakiem.

Robienie przetworów to sport grupowy. Owszem, można działać w pojedynkę, ale o wiele lepsze (i przyjemniejsze) efekty daje praca zespołowa. Odpestkowanie dziesięciu kilogramów śliwek w grupie to kwestia kilku, góra kilkunastu minut, podczas gdy w pojedynkę trzeba się trochę napocić. Nawet obieranie pieczonej papryki ze skórki staje się o wiele milsze, gdy dzieje się w towarzystwie, okraszone rozmową. Więc zamiast zarywać noce nad słoikami dżemów i przecierów pomidorowych, zaproście rodzinę lub przyjaciół, a męcząca praca cudownie przeistoczy się w zabawę. Koloru doda wieczorowi butelka wina, choć nie jest to niezbędny element udanej "imprezy". Ważne, by po zakończonej pracy każdy wyszedł ze słoikiem własnoręcznie zrobionego smakołyku.

O autorze

Anna Włodarczyk

miłośniczka dobrego jedzenia, autorka bloga Strawberriesfrompoland oraz książek "Zapach truskawek. Rodzinne opowieści" i "Retro kuchnia". Od lat zakochana w Trójmieście. W swoim cyklu "Trójmiejskie historie kulinarne" oprowadza nas po swoich ulubionych smakach i miejscach.

Opinie (48) 1 zablokowana

Sortowanie
- Od najnowszych
- Od najstarszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-09-26 19:57

Szkoda, że Pani Ania nie czyta podobno komentarzy

bo tak twierdzi na blogu czy facebooku. Przecież czytelnicy też m.in pytają o różne rzeczy, wymieniają spostrzeżania... Byłoby miło otrzymać odpowiedz od autorki :)

as
7 lat
- 2 0
Twoja opinia

Zmień treść

bo tak twierdzi na blogu czy facebooku. Przecież czytelnicy też m.in pytają o różne rzeczy, wymieniają spostrzeżania... Byłoby miło otrzymać odpowiedz od autorki :)
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-09-26 12:23

gdzie kupie pigwe? (5)

7 lat
- 0 1
Twoja opinia

Zmień treść

Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2016-09-26 17:49
  
  Pigwę kupiłam kiedyś na allegro ;) W jeden dzień dotarła z południa Polski :)
  
  7 lat
  - 1 0
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Pigwę kupiłam kiedyś na allegro ;) W jeden dzień dotarła z południa Polski :)
  Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2016-09-26 17:48
  
  W Rumi na ryneczku (środy, soboty) jest pan , który sprzedaje pigwowce z własnej hodowli
  
  7 lat
  - 1 1
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  W Rumi na ryneczku (środy, soboty) jest pan , który sprzedaje pigwowce z własnej hodowli
  Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2016-09-26 17:24
  
  Widziałam na Zielonym Ryneczku na Przymorzu
  
  7 lat
  - 1 1
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Widziałam na Zielonym Ryneczku na Przymorzu
  Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2016-09-26 13:08
  
  Proponuję spróbować w warzywniaku "U Asi" przy Jana Pawła II 4B w Gdańsku
  
  w tamtym roku widziałem tam i owoce pigwy i pigwowca. Najlepiej zapytać właścicielkę.
  
  7 lat
  - 1 3
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  w tamtym roku widziałem tam i owoce pigwy i pigwowca. Najlepiej zapytać właścicielkę.
  Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2016-09-26 12:45
  
  Pigwę tę prawdziwą to raczej nie dostaniesz wcale, natomiast owoce pigwowca (to zupełnie co innego) raczej trzeba sobie samemu nazbierać w wiadomym sobie tylko miejscu.
  Nie spotkałem się jeszcze z przypadkiem hodowli tej rośliny na cele spożywcze, raczej szkółki to robią na cele ozdobne.
  
  7 lat
  - 1 2
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Pigwę tę prawdziwą to raczej nie dostaniesz wcale, natomiast owoce pigwowca (to zupełnie co innego) raczej trzeba sobie samemu nazbierać w wiadomym sobie tylko miejscu. Nie spotkałem się jeszcze z przypadkiem hodowli tej rośliny na cele spożywcze, raczej szkółki to robią na cele ozdobne.
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-09-26 11:10

Fajne! (1)

7 lat
- 10 3
Twoja opinia

Zmień treść

Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2016-09-26 15:42
  
  Przyjdzie taki czas, że ludzie bardzo pożałują, że w domach / piwnicach nie ma już
  
  2-3 metrów ziemniaków, metra cebuli, weków, węgla...
  
  Forum Radunia
  7 lat
  - 3 2
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  2-3 metrów ziemniaków, metra cebuli, weków, węgla...
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-09-26 13:59

ależ dobre

ależ fantastyczne! kupić, kupić, pokazać, smakować.

kosument
7 lat
- 1 0
Twoja opinia

Zmień treść

ależ fantastyczne! kupić, kupić, pokazać, smakować.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-09-26 11:19

Uwielbiam robić soki i dżemy na zimę . To faktycznie takie zatrzymanie lata w słoiku.

7 lat
- 14 1
Twoja opinia

Zmień treść

Uwielbiam robić soki i dżemy na zimę . To faktycznie takie zatrzymanie lata w słoiku.
Regulamin dodawania opinii