Są w Trójmieście pizzerie, gdzie smak serwowanych dań i atmosfera miejsca nie zmieniły się od lat. Odwiedziliśmy pięć takich lokali.
to pierwsza w Trójmieście pizzeria, w której pracował Włoch. Zaproszony w 1993 roku przez właścicieli Federico Lorieli pomógł zbudować tutaj piec opalany drewnem (wtedy rewolucyjny wynalazek w trójmiejskiej gastronomii, moda na taki sposób pieczenie pizzy miała przyjść ponad 20 lat później), przywiózł ze sobą oryginalne receptury i przekazał niezbędną wiedzę do prowadzenia pizzerii i włoskiej restauracji. Szkolił też pizzermana pana Krzysia, który pracuje tutaj nieprzerwanie od samego początku. Smak pizzy i atmosfera w lokalu to powrót do lat 90. ubiegłego wieku. Placek na średnio grubym cieście jemy w rustykalnym wnętrzu pełnym drewna i bibelotów. Niektórzy mówią, że "smakuje, jak niedzielny spacer do ZOO". To wszystko jest celowe - właściciele nie chcą podążać za modnymi trendami, wolą pielęgnować rodzinną tradycję. Zresztą, klientom to pasuje - większość to bywalcy, którzy nawet nie muszą składać zamówienia, bo obsługa dobrze zna ich przyzwyczajenia. Pizzę zamówimy od 16 zł. Warto spróbować calzone z jajkiem albo pizzy o nazwie Polacca - z szynką i czosnkiem. Czynne codziennie w godz. 11-21.
, której znakiem rozpoznawczym jest przeszklony, kopulasty taras. Można powiedzieć, że istniejący od 1994 roku Anker wręcz wychował gastronomicznie całe pokolenie obecnych trzydziestolatków. Najpierw chodzili tutaj na obiad z rodzicami, gdy jedzenie na mieście praktykowano od święta, jako nastolatkowie wpadali na tanią pizzę ze znajomymi, obecnie nie zapomnieli o Ankerze i nadal przychodzą od czasu do czasu (albo i regularnie) - teraz już ze swoimi rodzinami. W środku jest tłoczno i gwarno, ale czuć domową atmosferę - być może dlatego, że trzon obsługi pracuje tutaj od kilkunastu lat. Pizza w Ankerze to klasyka w wersji spolszczonej - bywalcy śmieją się, że również ich nazwy spolszczono (np. Margarita, Vesuwio, Pascatore - pisownia oryginalna). To jednak bez znaczenia, bo pizze są tutaj zawsze solidnie wypieczone i nigdy nie brakuje na nich składników. I zawsze można liczyć na dokładkę robionego na miejscu od zera (jak zresztą wszystko w Ankerze) legendarnego "białego sosu" majonezowego, którego smak (przywieziony z praktyk gastronomicznych w Szwecji, które właścicielka odbyła ćwierć wieku temu) jest nie do podrobienia - szczególnie z pizzą z tuńczykiem i oliwkami czy z polędwicą i pieczarkami. Kto nie był nigdy, spróbować musi Ufo - ankerowskiej wariacji na temat calzone. Ceny: od około 10 zł. Czynne od poniedziałku do piątku w godz. 7:30-22, w weekendy w godz. 9-22.
(co ciekawe, to również polotniskowy budynek). Romina to miejsce, gdzie czas się zatrzymał - pizza przygotowywana jest według tej samej receptury, co ćwierć wieku temu (która notabebe powstała metodą prób i błędów oraz na podstawie opowieści szczęściarzy, którzy na początku lat 90. ubiegłego wieku byli we Włoszech), ciasto wciąż jest wyrabiane ręcznie, a placki wypiekane są na płytach szamotowych. Z modną obecnie, supercienką neapolitańską pizzą ta z Rominy niewiele ma wspólnego, ale swoich stałych fanów wciąż posiada - szczególnie w wersji firmowej z jajkiem sadzonym czy w postaci klasycznej capricciosy. Ceny od 13 zł. Czynne od wtorku do niedzieli w godz. 11-21, w poniedziałki zamknięte.
- lokal zajmuje trzy poziomy kamienicy, a jesienią zostanie rozbudowany o kolejną przestrzeń i łącznie pomieści 250 osób. Ciasto do pizzy w Napoli przygotowuje się w niestandardowy sposób - do mąki i drożdży dodawane jest m.in. mleko i jajka, a całość fermentuje dwie doby. Najpopularniejsza jest oczywiście capricciosa, ale bardzo często zamawiane jest również calzone. Wszystkie placki robione są według tej samej receptury od początku, a pieczę nad tym trzymają zatrudnieni od lat pracownicy - m.in. jeden z kucharzy pracuje w Napoli od 26 lat. Ceny: od 19 zł. Czynne od niedzieli do czwartku w godz. 11-23, a w piątki i soboty w godz. 11-24.
skończyła 30 lat, co czyni ją nie tylko najstarszą pizzerią w Trójmieście, ale i jednym z najdłużej działających lokali gastronomicznych na tutejszym rynku. To miejsce znane kilku pokoleniom gdynian i - choć zatrzymało się w czasie kilkanaście dobrych lat temu - to wciąż zyskuje nowych fanów. Bo do Gdynianki nie chodzi się przypadkiem - ich pizzę albo się kocha, albo nienawidzi. Gruby placek drożdżowy zapiekany jest z serem z kilkoma prostymi składnikami (np. z cebulą), a przed podaniem na papierowej tacce obsługa obficie smaruje go niezmiennym od lat sosem keczupowym (na koniec wszystko można doprawić sobie pieprzem ziołowym i majerankiem). Wyjątkowe doświadczenie kulinarne. I wcale nie drogie - legendarną cebulową zjemy za 10 zł. Uwaga, w lokaliku jest tylko kilka miejsc siedzących, należy spodziewać się tłoku. Czynne od poniedziałku do piątku w godz. 11-19, w soboty w godz. 11-15:30, w niedziele zamknięte.
2018-05-03 12:14
No, ale opalana drewnem i z tradycją więc trzeba udawać, że jest super.
Najlepsza moim zdaniem jest Stefano z Sopotu.
2018-05-03 12:26
Polecam wszystkim pizzerie A modo Mio (czyt. po mojemu) w Sopocie od 3lat. Prowadzi ja Włoch wraz z żoną, zaczynali w Gdyni w małym lokalu na Wladyslawa IV, tam ich odkryłem. Udało im sie przebić i wynajac lokal na "Mąciaku" :) . Prawdziwy smak, miła atmosfera, obsługa uwija się w mgnieniu oka, i zawsze jest właściciel, który nad wszystkim czuwa. Jestem ich wiernym klientem dlatego szczerze polecam. Nie pożałujecie wydanych tam złotówek.
2018-05-03 13:07
to się "mąciakiem" zdziwi!!!! Włosi nie mącą niestety:)
2018-05-03 12:28
Gdynianka jest najlepsza na świecie!
2018-05-03 13:05
mieściła się na Hucisku przy ul. Wały Jagiellońskie (gdzie teraz są bankomaty Banku Millennium), pizza smaczna, odpowiednio wypieczona i choć mało zróżnicowane rodzaje to podstawą były pieczarki, pomidory sos a wszystko smakowało tak, że "niebo w gębie". Ciasto to była tajemnica dobrego pieca.. wszyscy moi przyjezdni goście musieli tam być i chcieli wracać. Potem nastąpił triumfalny czas La Pasty! ul. Szeroka. Wysoki poziom urozmaiceń smaku, wyglądu, zestawy kuszące podniebienie, obsługa najlepsza pod słońcem dobrze rozłożone zaułki (i nie tylko) lokalu ... trwało to jakiś czas i La Pasta "poszła sobie" w pierogarnię na Piwną i się skończył czas degustacji na mieście, inne to już były i są powielacze... najlepsza to mojego wypieku
2018-05-03 23:42
Ta pizzeria została otwarta po zamknięciu na ul.Piwnej. Ten sam właściciel.
2018-05-03 13:23
2018-05-03 13:47
Trojkatna z Sopotu to był smak
2018-05-03 13:49
Gdyby nie duża ilość ketchupu to nie wiem czy w ogóle były pieczarki, dlatego tak dużo go polewają
2018-05-03 13:53
To był smak jeszcze w 90 tych na chwile tam byli.Niema takiej nigdzie
2018-05-03 13:58
Pierwsza pizzeria w Gdańsku była w lokalu na przedprożu ulicy Piwnej obok Restauracji Pod Wieżą, powstała w drugiej połowie lat 70 tych.. Pizza podawana była na bambusowych talerzach wielkości ok 25 - 30 cm na cienkim cieście. Był tam ciągły tłok i często jedzono na zewnątrz lokalu właśnie na przedprożu. Smak nie do podrobienia.
2018-05-03 14:32
Napoli w Rumi koło Dworca cudowna, szkoda, że zawsze trzeba czekać bardzo długo..
2018-05-03 17:47
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy